Seks a serce, seks po zawale

Seks to nadal często temat tabu w gabinecie lekarskim z powodu skrępowania zarówno pacjenta jak i lekarza. Ponieważ seks jest ważnym elementem naszego życia nie powinniśmy bać się pytać lekarza o problemy z tym związane.

Schorzenia kardiologiczne mogą powodować problemy w pożyciu intymnym. Choroba może powodować osłabienie potencji czy zaburzenia wzwodu, podobnie mogą działać niektóre leki nasercowe – np tzw. betablokery. Z drugiej strony seks może nasilać objawy niektórych schorzeń.

Leczenie choroby podstawowej jak i towarzyszącej depresji może korzystnie wpłynąć na potencję. Zaburzenia wzwodu można leczyć farmakologicznie – np. przy użyciu sildenafilu (Viagra, Maxigra).

Seks nie jest związany z dużym wysiłkiem, ale za to z dużymi emocjami i czasami stresem. Jednak są sytuacje, w których odradza się aktywność seksualną pacjentowi z zaawansowaną chorobą układu krążenia.

U takich chorych zadaniem lekarza jest ocenić poziom ryzyka jaki stwarza u nich seks. Można się posłużyć np kryteriami konsensusu z Princeton. Wyróżnia się trzy grupy ryzyka – niską (bez ograniczeń), pośrednią (zalecane pewne ograniczenia) i grupę wysokiego ryzyka. Chorzy zaliczeni do tej ostatniej nie powinni podejmować aktywności seksualnej.

Kolejnym zagadnieniem jest czas powrotu do aktywności seksualnej po ostrym incydencie takim jak np. zawał serca. Uważa się, że w przypadku niepowikłanego zawału serca okres ten wynosi 2 tygodnie. Jest to jednak zawsze decyzja wymagająca indywidualnej oceny wydolności i zagrożenia pacjenta.

Piotr Bręborowicz, 2008-10-25
aktualizacja: 2010-11-27