Udar mózgu niedokrwienny i krwotoczny (wylew krwi do mózgu)

Udar mózgu to nagłe zaburzenie czynności mózgu uogólnione lub zlokalizowane (tzw. ogniskowe) utrzymujące się ponad 24 godziny lub powodujące zgon. Udar mózgu powodowany jest naczyniopochodnym zaburzeniem (zmniejszenie, zatrzymanie) przepływu krwi przez mózg.

Udar mózgu może być niedokrwienny –zablokowanie/zmniejszenie przepływu na skutek częściowego lub całkowitego zamknięcia tętnicy zaopatrującej mózg, w mechanizmie pęknięcia blaszki miażdżycowej i/lub zakrzepu krwi lub na skutek zatoru tejże tętnicy np. skrzepliną pochodzącą innej części układu krążenia (w tym na sztucznych materiałach). Drugim typem jest udar krwotoczny mózgu (potocznie wylew) powstający na skutek przerwania ściany naczynia i wylewem krwi do tkanki mózgowej. Udar mózgu skutkuje przejściowym lub trwałym zaburzeniem funkcji poznawczych, czuciowych i ruchowych.

Udar mózgu objawia się m.in. zaburzeniami świadomości do utraty przytomności włącznie, zaburzeniami mowy, połykania, czucia, pamięci i porażeniami lub niedowładami. Udar mózgu powoduje często kalectwo znacznego stopnia, utratę pracy, uniemożliwia życie towarzyskie.

Udar mózgu częściej występuje u ludzi z czynnikami ryzyka: migotanie przedsionków, nadciśnienie tętnicze, siedzący tryb życia, cukrzyca, palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu, hiperlipidemia. Udar mózgu może także powstawać w przebiegu pęknięcia tętniaka mózgu. Jak widać udar mózgu ma wiele wspólnych czynników ryzyka z chorobą miażdżycową.

Leczenie świeżego jak i przebytego udaru mózgu jest domeną neurologii. Natomiast zapobieganie wystąpienia pierwszego jak i powtórnego udaru mózgu leży zakresie kardiologii. To właśnie profilaktyka jest najważniejsza, a więc zdrowy styl życia, właściwe leczenie nadciśnienia, migotania przedsionków, cukrzycy, hiperlipidemii, oraz właściwe leczenie przeciwkrzepliwe chorych ze sztucznymi zastawkami serca daje szanse na uniknięcie tego tragicznego powikłania.


Piotr Bręborowicz, 2008-12-26
aktualizacja: 2010-11-27